تأثیرات آزادسازی ورود شرکت‌های بیمه خارجی در مدل تعادل عمومی

در این مقاله، تأثیرات آزادسازی بازار بیمه کشورهای مختلف بر متغیرهای کلان اقتصادی مورد مطالعه قرار گرفته است. با این هدف، از نوعی مدل تعادل عمومی قابل محاسبه استفاده شده است که در آن، کشورهای جهان در قالب هشت منطقه قرار دارند و هریک به پنج بخش اقتصادی تقسیم شده‌اند. مناطق عبارت‌اند از کشورهای عضو موافقت‌نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA)، اتحادیه اروپا (EU)، ژاپن، اقیانوسیه، شرق آسیا (کره جنوبی و چین)، کشورهای با درآمد کم (55 کشور)، کشورهای با درآمد متوسط (93 کشور) و کشورهای با درآمد زیاد (22 کشور). این تقسیم‌بندی، بر اساس تقسیم‌بندی‌های بانک جهانی است. بخش‌های اقتصادی شامل تولیدات غذایی، تولیدات صنعتی، بخش مالی (به‌جز بیمه) و بخش بیمه و سایر خدمات (تمامی بخش‌های خدماتی به‌جز بخش مالی و بیمه) است. با هدف اعمال ساختار رقابت ناقص برای صنعت بیمه، فرض شده است شرکت‌های بیمه‌ای غیررقابتی قیمت‌های بیشتری از مشتریان درخواست می‌کنند.      مدل استفاده‌شده در این مقاله بر اساس «پروژه تحلیل تجارت جهانی» است و تحت شرایط رقابتی و رقابت ناقص برآورد شده است. همانند مطالعه بنجامین و دیائو (2000)[1] نتایج به‌دست‌آمده از ساختار رقابت ناقص به سمت رقابت کامل، معیاری برای قضاوت درخصوص حرکت به سمت آزادسازی در نظر گرفته شده است. نتایج بیان‌کننده آن است که پیمودن تدریجی مسیر آزادسازی صنعت بیمه براساس توافق‌نامه عمومی تجارت خدمات، بهترین راهکاری است که منافع تمامی کشورها ازجمله کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته را تضمین می‌کند. [1]. Benjamin and Diao